Wina włoskie

Wino włoskie to różnorodność stylów

Mnogość osobliwych mikroklimatów, oraz wiele rodzimych, szanowanych odmian winorośli, to znaczy ze Włochy mają wszystko aby produkować dobre wina włoskie:

• umiarkowany klimat,
• odpowiednie nasłonecznienie 
• zróżnicowane ułożenie terenu.

Tamtejsze gleby są często pochodzenia wulkanicznego, inne są ilaste, żwirowe, wapienne. To powoduje że w każdym miejscu Włoch produkuje się wina, tak odmienne jak zróżnicowana kuchnia poszczególnych regionów. Tylko Francuzi prześcigają Włochów pod względem ilości wyprodukowanych litrów.

Regiony winiarskie we Włoszech 

U stóp włoskich Alp leży Piemont, pagórkowata kraina geograficzna wiecznie spowita mgłą, którą po włosku nazywa się nebbia. Od mgły nazwę bierze najważniejszy szczep regionu – nebbiolo. Uprawiany w prestiżowych apelacjach Barolo i Barbaresco daje aromatyczne wina o ogromnym potencjale starzenia. Barbera to drugi ważny szczep Piemontu, dający wina prostsze, wcześniej gotowe do otwarcia i bardzo atrakcyjne. Arneis jest starą białą odmianą, bardzo aromatyczną, w DOCG Roero Arneis daje świetne rezultaty. Miasteczko Asti z kolei, słynie ze słodkich perlistych win z odmiany moscato. Veneto to obecnie jeden z najbardziej produktywnych regionów winiarskich Włoch. W DOC Soave produkcja jest ogromna. Odmiany takie jak garganega, trebbiano, chardonnay i pinot bianco dają delikatne i łagodne wina, jak nazwa soave zresztą wskazuje. Każdy fan włoskiego wina na świecie zna tamtejsze Amarone della Valpolicella – czerwone potężne wino wytrawne, produkowane z podsuszanych winogron.

Prosecco to kolejne włoskie wino, którego nie trzeba specjalnie przedstawiać. Produkowane metodą Charmat wino musujące z Treviso podbija serca miłośników win. Pinot Grigio z Veneto, uosobienie lekkości i zwiewności, tak często wybierane gdy chcemy napić się po prostu wina białego, najchętniej takiego które nie jest wymagające. Położona w Lombardii Franciacorta zasłynęła jako miejsce gdzie produkuje się świetne wina musujące. Odmiany rodem Francji, czyli chardonnay i pinot noirświetnie przyjęły się w tamtejszym umiarkowanym klimacie. Wina tworzy się metodą tradycyjną i stanowią one często ciekawą alternatywę dla win z Szampanii. 

Toskania to kraina odmiany sangiovese, które uprawia się także w słynnej apelacji Chianti. Położone między Sieną a Florencją Chianti jest jednym z najbardziej cenionych włoskich regionów winiarskich. Jest to ogromny teren, a najlepsze wina pochodzą z pierwotnego obszaru upraw o najlepszych cechach, na etykietach szukajmy oznaczeń Chianti Classico. Montalcino jest miejscowością położoną na południu Toskanii. Sangiovese uprawia się tam pod lokalną nazwą brunello. W cieplejszym i suchym klimacie odmiana ta ma bardziej skoncentrowany i potężny charakter. Brunello di Montalcino jest winem które rozwija się na przestrzeni lat, z kolei Rosso di Montalcino będzie gotowe do picia wcześniej. Na wschód od Montalcino leży miejscowość Montepulciano, uprawia się tu lokalne klony sangiovese zwane tu prugnolo gentile.

Tutejsze Vino Nobile di Montepuciano musi zawierać 70 % Sangiovese i jest winem o długim potencjale starzenia. Prostsze Rosso di Montepulciano jest szybciej gotowe do wypicia. Vin Santo to tamtejszy słodki specjał. Produkowane z odmian trebbiano toscano, malviasia bianca lub grechetto bianco jest winem o kolorze pomarańczy, ponadprzeciętnej słodyczy i długim posmaku. Winogrona do jego produkcji suszy się w przewiewnych pomieszczeniach, a dojrzewanie wina to co najmniej trzy lata w dębowych beczkach zwanych caratelli. 

Marche, leżący nad Adriatykiem region w którym sangiovese spotyka się z odmianą montepulciano. Producenci Rosso Piceno używają obu odmian do tworzenia czerwonych pełnych wyrazu win, które często mają bardzo korzystne ceny. Rosso Conero jest jedynym regionem ze statusem DOCG w Marche. Tamtejsze wina to w 85 % winogrona montepulciano. Rosso Conero są dobrze zbudowane i bardzo kulinarne. Zasługującą na uwagę białą odmianą z Marche jest verdicchio. Wina z apelacji Verdicchio Castelli di Jesi DOC, czy Verdicchio di Matelica DOC świetnie pasują do owoców morza. Południowe Włochy charakteryzuje zdecydowanie ciepły klimat.

Tamtejsze odmiany winorośli są idealnie przystosowane do panujących warunków. Aglianico (ellenico = grecki) jest świetnym przykładem południowego szczepu który dalej na północ nie dałby takich rezultatów. Idealnie radzi sobie na wzniesieniach DOCG Taurasi w Kampanii, daje wina ciężkie, bardzo kwasowe, dostojne i długowieczne. Znane wina białe Kampanii to greco di tufo – pachnące i mineralne, bardzo oryginalne; a także fiano di avellino – lekkie i przyjemnie subtelne wino o kwiatowym aromacie.

Na południe od Kampanii leży Basilicata, gdzie jedynym DOC jest Aglianico del Vulture. Tam, na zboczach nieaktywnego wulkanu uprawia się aglianico, które na specyficznych glebach radzi sobie wyśmienicie. Apulia, gorący region typowo rolniczy, do niedawna kojarzony był z winami stosunkowo niskiej jakości. Producenci większą uwagę przykładali do ilości, jakość pozostawała nadalszym planie. Ostatnie lata przynoszą jednak zmiany w technologii, zmniejszenie plonów i bardziej restrykcyjne przepisy odnośnie produkcji win. Flagowymi odmianami są tu primitivo – znane szeroko w świecie jako zinfandel, negroamaro – dające wina o ciemnej barwie, a także nero di troia – taniczne wino o aromatach ciemnych owoców i fiołków.

Wino sycylijskie

Na Sycylii znajdziemy więcej hektarów winorośli niż w pozostałych dwudziestu włoskich regionach winiarskich. Uprawia się tu szczepy które mają swoje korzenie w czasach starożytnych i są endemiczne dla wyspy. Białe wina sycylijskie produkuje się z odmian takich jak grecanico, cataratto, inzolia. Bardzo ważną czerwoną odmianą jest nero d'avola. Szczep zwany syrahem Włoch daje wina o ciemnym kolorze i zdecydowanym owocowym charakterze. Międzynarodowe odmiany takie jak chardonnay, sauvignon blanc, cabernet sauvignon czy merlot także rodzą na Sycylii wyśmienite wina.